ای خرس روسیاه گرفتار من‌منی!
ای پیشوای گم‌شدگان هریمنی!
تا کی به زیر سایۀ تو خوار می‌شویم؟
تا کی به خیال گرفتن و ربودنی؟
تا کی به سان مار اندرون خاک من
سرگرم موذیانه روال خزیدنی؟
تا کی چو لاشه‌خوار کهن‌سال دیرمیر
در وسوسۀ خوردن خسپیده میهنی؟
ای خرس روسیاه شرور! آی! روسیه!
تا چند با خرام کـَـژت تار می‌زنی؟
نادم شوی آخر به تهِ چاه وهم‌ها
خاکت به سر که باز به سودای بردنی
تا خیره‌سر شغال سیه‌طینتی، بدان
یار ددان و دشمن بی‌عرضۀ منی!
Эй хирси рӯсиёҳи гирифтори манманӣ!
Эй пешвои гумшудагони ҳариманӣ!
То кай ба зери сояи ту хор мешавем?
То кай ба хиёли гирифтану рабуданӣ?
То кай ба сони мор андаруни хоки ман,
Саргарми мӯзиёна раволи хазиданӣ?
То кай чу лошахори куҳансоли дермир,
Дар васвасаи хурдани хуспида меҳанӣ?
Эй хирси рӯсиёҳи шарур! Ой! Русия!
То чанд бо хироми кажат тор мезанӣ?
Нодим шавӣ охир ба таҳи чоҳи ваҳмҳо,
Хокат ба сар, ки боз ба савдои бурданӣ!
То хирасар шағоли сияҳтинатӣ, бидон,
Ёри дадону душмани беъурзаи манӣ!
No comments:
Post a Comment