Шишаи холии атр
Бӯи андӯҳи ғуруб
Қаламҳои рангӣ
Гӯшимоҳии Бройтун(1) таҳи як қуллаки санг
Мани сангӣ аз ҳузури сахту дардноки ҳама хотираҳо
Даври гардан ҳалқаҳои дуд меандозам.
Сурфа – таъйиди ҳузури гӯшу овози абус
Сути(2) парвози садову зарбаи муҳри сукут
Бар лаби ин ҳама девори пушаймону хамӯш,
Ки туро меҷӯяд.
Савсани коғази Меҳрнӯшу гули дасти Анӯш
Аспу шеру ғӯли мурдобии филм(3)
Рӯи девори утоқча
Рӯи шиша, гӯшаи ойинаи пурхотира
Зери болиш, рӯи тоқча
Лои(4) як дафтари куҳна, ки пур аз зарбу тарҳу тақсим аст
Ҳама ҳайрону парешон
Ёди Гулҳои маро мебӯяд.
Тораи мӯи гирифтор васати шонаи чӯбӣ
Тараки(5) дастаи финҷон – ёдгори шаби пойкӯбию шодӣ
Лаккаву чарбии бозмонда ба умқи моҳитоба(6)
Нисфи бутрӣ(7) Шордуней(8)
Аз шаби охири дидор...
Ҳавлаи(9) сурхи кашида рӯи девори вурудӣ
Кифи фарсудаи мишкӣ(10), ки нахостишу набурдӣ
Копшани ҷир(11) – ёдгори шабе боронӣ дар Ландан,
Ки ҳар ду ларзидем…
Сиккаҳои(12) зарду сурбӣ
Дираму круну пенсу сенту купейк –
Солшумори ғурбату дарбадарӣ -
Тиккаҳои зиндагимон, ки ба ҳам дӯхта нашуд
Рӯи миз парту парешон бӯи ғурбат медиҳад.
Дар дили ман
Печаки зарди ҷудоӣ аз шумо мерӯяд
Қалами ман
Аз ҳадиси ғурбати талхи шумо мегӯяд
Мушкили ман
Уқдаи(13) найлабаки кӯлии(14) бемақсуд аст
Қадами ман
Роҳи паймудаи мо бори дигар мепӯяд.
___________________________________
1 Brighton, шаҳре дар ҷануби шарқи Инглис
2 “свист”, ҳушток
3 Shrek
4 байни..., миёни...
5 таркидагӣ, порагии шиша
6 лайлоға
7 "бутылка"
8 Chardonnay, як навъ шароби фаронсавӣ
9 Дастмол, “сачоқ”
10 Сиёҳ
11 "Замшевая куртка"
12 Танга
13 Гиреҳ
14 Ҷӯгӣ, лӯлӣ
شيشه خالی عطر
بوی اندوه غروب
قلمهای رنگی
گوش ماهی "برايتون" ته يک قلک سنگ
من سنگی
از حضور سخت و دردناک همه خاطره ها
دور گردن حلقه های دود می اندازم
سرفه، تاييد حضور گوش و آواز عبوس
سوت پرواز صدا و ضربه مهر سکوت
بر لب اين همه ديوار پشيمان و خموش
که تو را می جويد.
سوسن کاغذ مهرنوش و گل دست انوش
اسب و شير و غول مردابی فيلم
روی ديوار اتاقچه
روی شيشه، گوشه آيينه پرخاطره
زير بالش، روی طاقچه
لای يک دفتر کهنه که پر از ضرب و طرح و تقسيم است
همه حيران و پريشان
ياد گلهای مرا می بويد.
تاره موی گرفتار وسط شانه چوبی
ترک دسته فنجان – يادگار شب پايکوبی و شادی
لکه و چربی بازمانده به عمق ماهی تابه
نصف بطری، شاردونی
از شب آخر ديدار...
حوله سرخ کشيده روی ديوار ورودی
کيف فرسوده مشکی که نخواستيش و نبردی
تلويزيون خسته از خاموشی
پيچ راديوی خفه در انتظار لمس انگشت های تو
کفش مشکی دوشنبه ای خزيده روی هم
کاپشن جير – يادگار شبی بارانی در لندن
که هر دو لرزيديم...
سکه های زرد و سربی
درم و کرون و پنس و سنت و کوپيک -
سالشمار غربت و دربدری -
تکه های زندگی مان که به هم دوخته نشد
روی ميز، پرت و پريشان بوی غربت می دهد.
در دل من
پيچک زرد جدايی از شما می رويد
قلم من
از حديث غربت تلخ شما می گويد
مشکل من
عقده نی لبک کولی بی مقصود است
قدم من
راه پيموده ما بار دگر می پويد.
020807
London
