Thursday, November 19, 2015

To My Beloved Nephew Who Passed Away...


Ин зиндагӣ масофи диловар намешавад,
Дардо зи ҳисобе, ки баробар намешавад.
Ин зиндагӣ, ки пойи тарозу-ш рост нест,
Бар неку бади мову ту довар намешавад.
Сартосари вафои варо гаштаам ба ҳис,
Ин бевафо ҳабиби саросар намешавад.
Дар зиндагӣ ҳақиқати мутлақ ҳамину бас:
Дарде шабеҳи ғуссаи модар намешавад.
Эй ҷовидона сабзи мунаққаш ба иштиёқ!
Рафтию рафтани туро бовар намешавад!
Андӯҳи рафтани ту ба дилҳо фиғон рехт,
Афғони ҳеч кас чу бародар намешавад.
Рафтию рафтанат ба дилам лаккае гузошт,
К-обод ҷуз ба дидани Ховар намешавад...
این زندگی مصاف دلاور نمی‌شود
دردا ز حسابی که برابر نمی‌شود
این زندگی که پای ترازوش راست نیست
بر نیک و بد ما و تو داور نمی‌شود
سرتاسرِ وفای ورا گشته‌ام به حس
این بی‌وفا حبیب سراسر نمی‌شود
در زندگی حقیقتِ مطلق همین و بس
دردی شبیهِ غصۀ مادر نمی‌شود
ای جاودانه سبزِ منقش به اشتیاق
رفتی و رفتنِ تو را باور نمی‌شود
اندوهِ رفتنِ تو به دل‌ها فغان ریخت
افغانِ هیچ کس چو برادر نمی‌شود
رفتی و رفتنت به دلم لکه‌ای گذاشت
کاباد جز به دیدنِ «خاور» نمی‌شود