Чакомаи як гунги хобдида

Маро ба ҷурми сукутам ба дор овезед,
Ва лавҳи лаънати ман бар мазор овезед.

Ба гӯри ман на гуле овареду не сунбул,
Чунонки хор шудам, шохи хор овезед.
Маро ба хотири беҳудагии виҷдонам,
Ки сад дареғ, наёмад ба кор, овезед.
Маро, ки берамақу беҳадафу бетадбир
Нишастаам ба хари интизор, овезед.
Маро, ки бо ситами даҳр дарнауфтодам,
Чу ҷинси зоиди бебанду бор овезед.
Маро, ки қавму таборам ба гӯр метозад,
Ба сони бешарафи бетабор овезед.
Маро, ки тан ба таманнои “пешво” додам,
Ба сони хӯсаи беэътибор овезед.
Маро, ки сели дурӯғу тамаллуқе накушад,
Бар он таноби ҳақи Кирдигор овезед...
2 даймоҳи 1394 (23.12.15)

مرا به جرم سکوتم به دار آویزید
و لوح لعنت من بر مزار آویزید

به گور من نه گلی آورید و نی سنبل
چنانکه خوار شدم، شاخ خار آویزید

مرا به خاطر بیهودگی وجدانم
که صد دریغ نیامد به کار، آویزید

مرا که بی‌رمق و بی‌هدف و بی‌تدبیر
نشسته‌ام به خر انتظار آویزید

مرا که با ستم دهر درنیفتادم
چو جنس زائد بی‌بند و بار آویزید

مرا که قوم و تبارم به گور می‌تازد
به سان بی‌شرف بی‌تبار آویزید

مرا که تن به تمنای «پیشوا» دادم
به سان خوسۀ بی‌اعتبار آویزید

مرا که سیل دروغ و تملقی نکشد
بر آن طناب حق کردگار آویزید...