Чаро?

Чаро ту зиндагиамро табоҳ мехоҳӣ?

Сари шикастаи мо бепаноҳ мехоҳӣ?

Чаро ду дасти баландам дуъо напиндорӣ?

Чаро ту ҷои дуъо сели оҳ мехоҳӣ?

Чаро зи қофилаи давр мо нагун шудаем?

Чаро ки он чи бигӯем “нахоҳ”, мехоҳӣ.

Туро ба лутфу карам пеши мо ниёзе буд?

Чаро ваҷоҳати мо рӯсиёҳ мехоҳӣ?

Ҳазор бор ба худ гуфтаам, дуруст раҳест,

Чаро ту рафтани мо иштибоҳ мехоҳӣ?

Мо ки аз тавбаву такфир хабар менабарем,

Аз чунин белаёқате гуноҳ мехоҳӣ?

Ъошиқи мантиқи роҳам, раҳе бинмоям,

Бегумон дар пайи бероҳа роҳ мехоҳӣ...

چرا تو زندگی‌ام را تباه می‌خواهی؟
سرِ شکستۀ ما بی‌پناه می‌خواهی؟
چرا دو دستِ بلندم دعا نپنداری؟
چرا تو جای دعا سیلِ آه می‌خواهی؟
چرا ز قافلۀ دَور، ما نگون شده ایم؟
چرا که آن چه بگوئیم نخواه، می‌خواهی.
تو را به لطف و کرم پیشِ ما نیازی بود؟
چرا وجاهتِ ما روسیاه می‌خواهی؟
هزار بار به خود گفته‌‌ام، درست رهی‌ست
چرا تو رفتنِ ما اشتباه می‌خواهی؟
ما که از توبه و تکفیر خبر می‌نبریم
از چنین بی‌لیاقتی، گناه می‌خواهی؟
عاشقِ منطق راهم، رهی بنمایم
بی‌گمان در پیِ بی‌راهه راه می‌خواهی...
Самарқанду Бухороро
Ду дурри маҳфилороро
Ба кунҷи қалби мағмумам супурдам ман.
Бихобанд беҳ
Зи даъвои маҳалбозон
Ба худ чун морпече
Дарҳаму барҳам
Натобанд беҳ.