Saturday, August 26, 2006
Dripping Sorrow
Хуршед пир шуд
Аз бас дамиду тофт
Дар чинси одамй
Одамгарй наёфт
***
Хингони худо мархамати Ёр бидиданд
Аз хостанихо талабиданду бичиданд
Сарбози хакикат ба тахи чох бипусад
Деву дади мо бин ки охе накашиданд
Аз додварй киссаи бисёр шунидем
Ин «додварон» киссаи моро нашуниданд
Дерест саропо газали хасрату яъсам
Ин куррахарон аз азал аммо нарамиданд
Садхо чу мани зор ба уммеди хакикат
Аз гулшани уммед шамиме нашамиданд
***
Фардо расиду нур бирафту ситора шуд
Мохи мунир боз шикасту дупора шуд
Чашмам даруни халкаи дуди сигор монд
Сонияхо даруни вучудам шумора шуд
Зехни мушаввашам ба лавандй ба хоб рафт
Осуда аз фазилату бе фикри чора шуд
Афсуни Готхо бишикасту зи ёд рафт
Калби рахим хам бичиголиду хора шуд
То нури рафта боз ба руям русуб кард
Пайгоми Зартухишт мароми дубора шуд
26 August 2006
03:17 am
Prague
Labels:
poetry
Monday, August 07, 2006
Sedayam kon! (Persian)
صدايم کن اگر افسردگی ها رفت
اگر شرم غنوده باز ظاهر شد
اگر معنی هستی از تنفس هم فراتر رفت
اگر قلب کثيف ما به غسل نور طاهر شد
صدايم کن
صدايم کن اگر گوش تو هم وا شد
به فريادی که از عمق اميد مرده می آيد
اگر آن انفجار دور دل آرام مارا هم تکانی داد
اگر گفتی که آن بيچاره را مردن نمی شايد
صدايم کن
صدايم کن اگر از ترس بيزاری
اگر از مهر لب جز زهر نوشی نيست
اگر سلول های سينه ات آشفته است اکنون
و سلول خموشی نيست
صدايم کن
چرا طاقت روان تو بيازارد؟
و قصاب قناعت آرزو ها را به زير تيغ بگذارد؟
چرا افسانه پنداريم سعادت را؟
رفاه و بهزيستی را؟
فضيلت را؟
صدايم کن اگر روحت هوای تازه می خواهد
اگر تصوير دنيا در نگاهت زشت و بی رنگ است
اگر مشت گره در پنجه خوابيده می بينی
اگر در گوشه ذهنت صدای ضجه ننگ است
!صدايم کن
Садоям кун агар афсурдагихо рафт
Агар шарми гунуда боз зохир шуд
Агар маънии хастй аз танаффус хам фаротар рафт
Агар калби касифи мо ба гусли нур тохир шуд
Садоям кун
Садоям кун агар гуши ту хам во шуд
Ба фарёде ки аз умки умеди мурда меояд
Агар он инфичори дур дили ороми моро хам таконе дод
Агар гуфтй ки он бечораро мурдан намешояд
Садоям кун
Садоям кун агар аз тарс безорй
Агар аз мухри лаб чуз захр нуше нест
Агар силлулхои синаат ошуфта аст акнун
Ва силлули хамуше нест
Садоям кун
Чаро токат равони ту биозорад
Ва кассоби каноъат орзухоро ба зери тег бигзорад
Чаро афсона пиндорем саъодатро
Рифоху бехзистиро
Фазилатро
Садоям кун агар рухат хавои тоза мехохад
Агар тасвири дунё дар нигохат зишту беранг аст
Агар мушти гирех дар панчаи хобида мебинй
Агар дар гушаи зехнат садои заччаи нанг аст
Садоям кун!
01:49am
07.08.2006
اگر شرم غنوده باز ظاهر شد
اگر معنی هستی از تنفس هم فراتر رفت
اگر قلب کثيف ما به غسل نور طاهر شد
صدايم کن
صدايم کن اگر گوش تو هم وا شد
به فريادی که از عمق اميد مرده می آيد
اگر آن انفجار دور دل آرام مارا هم تکانی داد
اگر گفتی که آن بيچاره را مردن نمی شايد
صدايم کن
صدايم کن اگر از ترس بيزاری
اگر از مهر لب جز زهر نوشی نيست
اگر سلول های سينه ات آشفته است اکنون
و سلول خموشی نيست
صدايم کن
چرا طاقت روان تو بيازارد؟
و قصاب قناعت آرزو ها را به زير تيغ بگذارد؟
چرا افسانه پنداريم سعادت را؟
رفاه و بهزيستی را؟
فضيلت را؟
صدايم کن اگر روحت هوای تازه می خواهد
اگر تصوير دنيا در نگاهت زشت و بی رنگ است
اگر مشت گره در پنجه خوابيده می بينی
اگر در گوشه ذهنت صدای ضجه ننگ است
!صدايم کن
Садоям кун агар афсурдагихо рафт
Агар шарми гунуда боз зохир шуд
Агар маънии хастй аз танаффус хам фаротар рафт
Агар калби касифи мо ба гусли нур тохир шуд
Садоям кун
Садоям кун агар гуши ту хам во шуд
Ба фарёде ки аз умки умеди мурда меояд
Агар он инфичори дур дили ороми моро хам таконе дод
Агар гуфтй ки он бечораро мурдан намешояд
Садоям кун
Садоям кун агар аз тарс безорй
Агар аз мухри лаб чуз захр нуше нест
Агар силлулхои синаат ошуфта аст акнун
Ва силлули хамуше нест
Садоям кун
Чаро токат равони ту биозорад
Ва кассоби каноъат орзухоро ба зери тег бигзорад
Чаро афсона пиндорем саъодатро
Рифоху бехзистиро
Фазилатро
Садоям кун агар рухат хавои тоза мехохад
Агар тасвири дунё дар нигохат зишту беранг аст
Агар мушти гирех дар панчаи хобида мебинй
Агар дар гушаи зехнат садои заччаи нанг аст
Садоям кун!
01:49am
07.08.2006
Labels:
poetry
Subscribe to:
Posts (Atom)