An Ode to M.

Рӯзи мавлуди туро дар таби ҳасрат сипарам,
Бори андӯҳи ту ин бор на осуда барам.
Гуфта будӣ, ки дигарбора паёмат надиҳам,
Ин ту гуфтӣ ё ҳамоне, ки канад болу парам?
Ё ҳамоне, ки адоват дилу динаш бирабуд
Ҳар ду гунҷишки маро бурду қарору қадарам?
Эй дили поки ту дар чанги яхи бемеҳрӣ,
Эй рухи шоди ту махдуш зи тӯпу ташарам,
Ин ту гуфтӣ ё ҳамоне, ки сароямро сӯхт
Дар лаҳиби оташи рашку гурезон зи барам?
Хашму ҳирмону гирифторию худбезорӣ,
Чашми гирёну гунаҳкорӣ шуда ҳамсафарам.
Хонабардӯшу тиҳихона сари хони қадар,
Ҳамдами шамъу ғурубу ҳамнишини қамарам.
Кош, хокам ба даҳан, меҳр намепарвардам,
Меҳри дидори туам бехта хоке ба сарам.
Боз оғӯши маро лона тавонӣ кардан?
Боз гӯшам бинавозиву бигӯӣ: “падарам”?
Боз оӣ, ки Аҳуро ба барам биншинад?
Бисароӣ? ки зи нобудии овоз карам...
Занги дар кандаму занҷир ба ҷояш бастам,
Кӯст ангушти зарифат, бизанад занги дарам?
Кӯст обии нигоҳат, сурхи лабҳоят кӯ?
Зардии зулфи туро дар чӣ китобе нигарам?..
Акси ларзони ту ҷону ҷигарам месӯзад,
Ҷигарам, во ҷигарам, во ҷигарам, во ҷигарам!


روز مولود تو را در تب حسرت سپرم
بار اندوه تو اين بار نه آسوده برم
گفته بودی که دگرباره پيامت ندهم
اين تو گفتی يا همانی که کنَد بال و پرم؟
يا همانی که عداوت دل و دينش بربود؟
هر دو گنجشک مرا برد و قرار و قدرم
ای دل پاک تو در چنگ يخ بی ‌مهری
ای رخ شاد تو مخدوش ز توپ و تشرم
اين تو گفتی يا همانی که سرايم را سوخت
در لهيب آتش رشک و گريزان ز برم؟
خشم و حرمان و گرفتاری و خودبيزاری
چشم گريان و گنهکاری شده همسفرم
خانه بردوش و تهی خانه، سر خوان قدَر
همدم شمع و غروب و همنشين قمرم
کاش، خاکم به دهن، مهر نمی پروردم
مهر ديدار توام بيخته خاکی به سرم
باز آغوش مرا لانه توانی کردن؟
باز گوشم بنوازی و بگويی: "پدرم"؟
باز آيی که اهورا به برم بنشيند؟
بسرايی؟ که ز نابودی آواز کرَم
زنگ در کندم و زنجير به جايش بستم
کوست انگشت ظريفت بزند زنگ درم؟
کوست آبی نگاهت؟ سرخ لبهايت کو؟
زردی زلف تو را در چه کتابی نگرم؟..
عکس لرزان تو جان و جگرم می سوزد
جگرم، وا جگرم، وا جگرم، وا جگرم