Thursday, February 08, 2007

Inspiring Winter Breeze

چه خوش گذشت نسيم شب زمستانی
که می وزيد به آسودگی مهمانی

دل گرفته غزل های خفته باز نهاد
قلم دويد و نوشتش به اوج آسانی

رهيده تر ز آرزوی قلب ديوانه
رسيده تر ز کلام وزين ديوانی

ولی خجالت ما پيش اوليا باقيست
ز رودکی زرفشانی و ز خاقانی

02.02.07
02:45 AM

Chi xush guzasht nasimi shabi zimistoni
Ki mevazid ba osudagii mehmone

Dili girifta ghazalhoi xufta boz nihod
Qalam davidu navishtash ba awji osoni

Rahidatar zi orzui qalbi devona
Rasidatar zi kalomi vazini devone

Vale xijolati mo peshi awliyo boqist
Zi Rudakii Zarafshonivu zi Xoqoni.

***

Che xosh gozasht nasime shabe zemestani
Ke mivazid be asudegiye mehmani

Dele gerefte ghazalhaye xofte baz nehad
Qalam david o neveshtesh be owje asani

Rahidetar ze arezuye qalbe divane
Rasidetar ze kalame vazine divani

Vali xejalate ma pishe owliya baqist
Ze Rudakiye Zarafshani vo ze Xaqani

2 comments:

Anonymous said...

Sukhandonii tu Doriush maro ba hayrat meovarad, turo kadom modari khushbakhti tojik zodaast, turo ki tarbiya dodaast? Az zamin to osmon minnatdoram az padaru modari tu, ki misli tu pisarero ba voya rasondaand. Tu takyagohi mo tojikon meboshi, barodari aziz, mo bo tu mefakhrem. Zinda bosh!!!

D said...

Dusti nadidavu farzonai man. Lutfi tu dili maro meshikofad va larza bar paykaram meafkanad, chun umedvoram loaqal sazovori yak darsadi in izhori nazari mehrbori tu bosham.
Sabz boshi,
D