Shakuri

Шакурӣ рафту аз ў як Бухоро рўи дўшам монд,
Ҳазорон ҳарфи ногуфта ба лабҳои хамўшам монд.
Шаҳи мо, бесарони солики ин бесулукиҳо,
Рамиду орамиду ғуссаҳояш бори ҳушам монд.
Дубора хонаам хилват шуду кошонаам бенур,
Мунаввар муршиди маҳфил чу фарёде ба гўшам монд,
Дубора жандафарҳангу дубора жандапайвандем,
Дигарбора ба ночорй табори жандапўшам монд.
Работи пору имрўзу пасинам рахт барбаста,
Умедам бастаи рахташ шуду оҳу хурўшам монд...

 ***

شکوری رفت و از او یک بخارا روی دوشم ماند
هزاران حرف ناگفته به لب‌های خموشم ماند
شه ما بی‌سران سالک این بی‌سلوکی‌ها
رمید و آرمید و غصه‌هایش بار هوشم ماند
دوباره خانه‌ام خلوت شد و کاشانه‌ام بی‌نور
منور مرشد محفل چو فریادی به گوشم ماند
دوباره ژنده‌فرهنگ و دوباره ژنده‌پیوندیم
دگرباره به ‌ناچاری تبار ژنده‌پوشم ماند
رباط پار و امروز و پسینم رخت بربسته
امیدم بستۀ رختش شد و آه و خروشم ماند...