Танхо садост, ки мемонад
Шабакаи чахоруми телевизюни Бритониё имшаб даххо хазор тан аз бинандагонашро ба хашт сол пеш бурд: ба даруни хаводиси дилхароше, ки дар остонаи хаштумин солрузаш хастем; хаводисе, ки дунёи моро дигаргун кард ва бахшхои бузурге аз накшаи заминро бо ранги сурхи таъассубу хун даромехт.
11 септомбр хамеша бо намоди фуру рехтани ду бурчи гулосо дар калби Нйу Йурк дар зехнхо тадоъй мешавад ва хар он чизе, ки дар паи он рузи шум берун аз ин сохтмонхо рух дод. Аммо хастанд касоне, ки он рузро пеш аз хама бо иттифокхои дардноки даруни он сохтмонхо ба ёд меоваранд. Барномаи имшаб аз чашми хамин афрод ба он руз нигох мекард; одамоне, ки азизонашон чилави чашми чахониён чон медоданд, аммо аз дасти онхо коре сохта набуд.
Яке 130 мил дуртар аз махалли ходиса богдорй мекард, ки духтари махбубаш Мелисо аз даруни оташу дуди сохтмони бурчи шимолй занг заду хабари ба бурч хурдани хавопайморо дод. Падар намедонист чи кор кунаду чи бигуяд, чуз ин ки аз духтараш бихохад, ки аз хар рохи мумкин худро аз сохтмон берун бикашад. Гофил аз ин ки овори табакахои болойи рохи хуручро барои духтараш ва садхо тани дигар бастааст.
Модаре аз сайри бомдодй баргашту паёми телефунии писари азизашро аз бурчи шимолй дарёфт кард, ки аз модар мехост нигаронаш набошад. Модар ба дастури шавхараш телевизюнро равшан накард ва зери сояи дарахте нишаст, то хабари шуми фуру рехтани сохтмонро аз духтараш бишнавад ва аз худ садое дарбиоварад, ки ба кавли худаш, харгиз нашунида буд ва мегуяд, шояд он садо бугзи шикастаи хамаи дарддидагони чахон буд.
Ба ёди гузорише уфтодам, ки чанд руз пас аз вукуъи ходиса барои Би-Би-Си тахия карда будам: садохои телефунии бозмонда аз курбониёни сукути бурчхои дукулу. Он замон панч-шаш паёми телефунй бештар надоштем. Аммо бархе аз садохои барномаи имшаб нахустин бор буд, ки барои чахониён пахш мешуд ва 11 септомбрро аз чашми шохидони айнии рафтаи он тасвир мекард.
Нуктаи иштироки хамаи ин паёмакхо як чумла буд: «Дустат дорам». Хамаи онхо бидуни истисно бо огохй ё хадс аз марге, ки сурогашон омадааст, ба азизонашон занг мезаданду батакрор ин чумларо такрор мекарданд. Дар бештари маворид он суи хат касе набуд ва паёмхо руи паёмгирхо забт мешуд: «Занг задам, ки бигуям чи кадр дустат дорам ва хамеша дустат доштам. Мувозиби бачаамон бош»; «Бобо, намедонам чи ба сари мо хохад омад. Факат хостам мутмаин бошй, ки духтарат хеле дустат дорад.»
Падаре, ки паёми охирро аз духтараш дарёфт карда буд, бо ашк дар чашмонаш мегуяд: «Мехохам хар чи зудтар Мелисоро дубора бибинам. Барояш гуфтанихои зиёде дорам.»
Бародари Мелисо мегуяд, ки пас аз марги фачеъи у падари дарунгарову сахтгираш мехрубонтар шуда ва ба таври бесобика ба наздиконаш изхори алокаву мухаббат мекунад. Хатман дарёфта, ки умр метавонад чи кадр кутох бошад ва танхо накуию некист, ки мемонад.
Бардоште хам ки аз тамошои ин мустанади баланд дар зехнхо русуб мекунад, хамин аст: умр арзиши ин хама дагдагаро надорад. Нихояти он хомушист. Ва танхо садост, ки мемонад. Пас хуб аст садои накуеро аз худ ба чо бигзорем.
No comments:
Post a Comment