Вопасин одина (ҷумъа)-и рамазони Хоманаию Аҳмадинажод табоҳ шуд.
Ба гузориши хабаргузории Фаронса, дар рӯзи Қудс (18.09.09), ки ҳамасола ба манзури ҳимоят аз мардуми ситамкашидаи фаластинӣ дар вопасин одинаи моҳи рамазон баргузор мешавад, даҳҳо ҳазор тан аз ҳаводорони сабзпӯши ислоҳот ба хиёбонҳо рехтанд ва бо шиъорҳои баланди худ пояҳои ҳукумати Хоманаиро бори дигар ларзонданд.
Ҳузури чашмгири муътаризон бисёреро ғофилгир кард. Дар паи гирифтугирҳои густарда ва тадбирҳои дадманишона алайҳи мухолифон ва ҳушдори сардори Сипоҳи Посдорон, ки мегуфт, бо “сабзҳо”-и муътариз дар рӯзи Қудс шадидан бархурд хоҳад шуд, мардум боз ҳам сина сипар карданду омаданд ва рӯзи Қудсро ба худашон ихтисос доданд.
“На Ғазза, на Лубнон! Ҷонам фидои Эрон!” деворҳои Донишгоҳи Теҳрон – маҳалли баргузории намози ҷумъаро рахна мекарду дар гӯшҳои Аҳмадинажод ва ёри тундравтараш Аҳмади Хотамӣ менишаст ва монеъ аз тамаркузи ҳавоси онҳо ба ҳангоми суханронӣ мешуд. Манзур аз ин шиъор равшан аст: вақте ки рафтори мақомоти Ҷумҳурии Исломӣ бо мардуми худаш аз бадрафториҳои Исроил бо арабҳо фарқе намекунад, чаро барои миллатҳои ғайр додхоҳӣ бикунем? Он вақт чи касе ба доди худи мо хоҳад расид ва моро аз чанги дижхимони ҳоким наҷот хоҳад дод?
Муътаризон Эронро бо Фаластин муқоиса мекарданду фарёд мекашиданд: “Эрон шуда Фаластин! Мардум, чаро нишастен?!” Аз минбари намози ҷумъа шиъори расмии “Марг бар Омрико!” баланд мешуд ва то ба беруни дарвозаҳои Донишгоҳ мерасид, ба “Марг бар Русия!” табдил мешуд. “Марг бар зидди вилояти фақеҳ!”-и охунди давлатӣ дар миёни тӯдаҳо ба шакли “Марг бар диктотур!” дар меомад. Мардум хитоб ба Хоманаӣ таҳдидомез фарёд мезаданд:
"Диктотур! Диктотур!
Ин охирин паём аст!
Миллати сабзи Эрон
Омодаи қиём аст!"
Ҷавононе, ки зарби ботум (калтак)-ҳои басеҷиҳову пулисҳоро хурда буданд, дубора дар хиёбонҳо бо сари баланд роҳ мерафтанду шиъор медоданд: “Бародари руфтгар! Махмуда бардор бибар!” Басеҷиҳо дигар ҷуръати онро надоштанд, ки мисли гузашта ба сару сурати мардум корд бикашанд ва бо танини шиъори “Марг бар басеҷӣ!” ҷо холӣ мекарданд.
Ин қиёми густарда танҳо дар Теҳрон набуд, балки Шерозу Исфаҳону Табрезу Раштро ҳам фаро гирифт. Бо вуҷуди ҳушдорҳо ва ҳатто тағйири як суннати 25-сола барои ҷилавгирӣ аз ҳузури сабзҳо, шаҳрҳои бузурги Эрон саропо сабз шуданд. Он суннати дерина, ки аз оғози барпоии рӯзи Қудс то дирӯз риъоят мешуд, суханронии Ҳошимии Рафсанҷонӣ дар хутбаҳои намоз буд. Хоманаӣ бо ин хиёл, ки шояд ҷойгузинии Рафсанҷонӣ бо Аҳмадинажоду Аҳмади Хотамӣ (бо Муҳаммади Хотамӣ нисбате надорад) Ҷунбиши Сабзро навмеду дилсард хоҳад кард, тасмим гирифт, ки барои нахустин бор Рафсанҷониро аз гардонандагии намози рӯзи Қудс канор бигзорад. Дар остонаи ин рӯз фарзандону бастагони шуморе аз чеҳраҳои саршиноси ислоҳталабро боздошт кард, то аз ин роҳ бар “сабз”-ҳо фишор овараду мавқеъияти онҳоро тангтар кунад. Аммо ҳеч як аз ин талошҳо корсоз нашуд. Се моҳ пайкору талоши дастгоҳҳои амниятию таблиғотӣ, боздоштҳову қатлҳову пахши “эътирофот”-и телевизюнӣ, шабехуни басеҷиҳо ба амволу амлоку худи мардум, ҳама ва ҳама ҳадар рафтанд.
Давлате, ки ҳамасола дар рӯзи Қудс дарбадар дунболи мардум мегашт, ки дар намозу роҳпаймоӣ ҳузур ёбанд, ин бор бо таҳдиду таъкид расман аз ҷавонони сабз хост, ки берун наоянд. Ба ростӣ, ба гуфтаи дуктур Сурӯш, ҷашнҳои Хоманаӣ барояш табдил ба мотам шуда ва донишгоҳие, ки қаблан ба побӯсаш меомад, акнун кобуси ӯ шуда. Оё ин ҳама накбату гирифторӣ арзиши ҳимоят аз раисиҷумҳурии қуллобие чун Аҳмадинажодро дошт? Мутмаиннан, ҳамин пурсиш аст, ки акнун дар сари парешони раҳбар мепечад.
Телевизюни давлатии Эрон, ки ҳамасола аз роҳпаймоиҳои рӯзи Қудс барномаҳои зинда пахш мекард, ин бор то шиъори “На Ғазза, на Лубнон!” имтидоди хиёбонро дарнавардид, якбора гузоришҳои хиёбониашро қатъ кард. Гӯяндаи даступохурдаи телевизюн пок ёдаш рафта буд, ки рамазон аст, дошт ба мусоҳибаш об таъоруф мекард.
Яъне Ҷунбиши Сабзи Эрон ҳамчунон побарҷову устувор аст, ба гунае, ки тавонист як барномаи давлатиро ба барномаи худҷӯши мардумӣ табдил кунад. Бо ин ки дорудастаҳои режим дастори Муҳаммади Хотамиро заданду ба замин афканданд ва ба худрави Мусавӣ ҳамла бурданд, аммо рӯзи Қудси имсол барои Хоманаӣ шумхабаре буду барои озодагон – муждае бошугун. Бори дигар фармони Хоманаӣ ношунида гирифта шуд.
Эрон бартарин намунаи гирифтории як давлати вопасмонда дар миёни издиҳоми пешрафтаву тараққихоҳ аст. Рӯзи ҳамаи режимҳои дадманиш сиёҳ хоҳад шуд, агар мардум аз худу перомуни худ огоҳ шаванд.
Тасвирҳое аз роҳпаймоии Теҳрон
Акс аз торнамои bbcpersian.com
3 comments:
Эрон хамеша сабзу сарсабз бод!
Мо бо мардуми Эрон хастем. Дасташон марезод!
дурӯд бар шумо
Бар Шумо хам дуруд, Шохини гиромй.
Post a Comment