Good Things Not Vanished Yet

Хубихо намурдаанд

Матни нагзи зерро дусте фиристодааст:

Агарчи садои гушхароши магасхое, ки бар гирди касофати дунё чамъ шудаанд, гушхоямонро пур мекунанд,

Агарчи касе барои ишк дигар дил намесузонад

Ва ишкро бозичаи аблахони девона медонанд,

Агарчи рангхо тихй шудаанд ва хубихо рохии гуристони фаромушианд,

Агарчи шояд дигар касе барои бастани банди кафши духтараки ятим ба худ захмати хам шудан надихад

Ва бидуни дасткаш наметавон ба писараки рузномафуруш даст зад

Ва агарчи инсон дигар чуз бо хисобрасй ба худ фурсати хуб будан надихад,

Агарчи чахлу таъассуб, имону фиреб

Зехнхоро аз кор андохтаанд

Ва агарчи Худо хам ин рузхо ба бандагонаш зур мегуяд,

Агарчи дуруг калбхоро тасхир кардааст

Ва барои садокат бояд бахонае дошт

Ва агарчи мегуянд, ки аз ин хам бадтар хохад шуд,

Аммо мо хар ду медонем,

Хуб медонем,

Хануз мешавад

Ханчари захролуди кинаро ба чои пушти рафик бар калби сиёхи нафрат куфт.

Мешавад нимашабе нони худро ба кимати лабханди махве дар чорчубаи сурати касифи гадое ба у фурухт

Ва то субх гуруснагй хурду хуш буду хандид.

Хануз хам мешавад ба чашмони гусса хира шуд, гамро ба назора истод ва кахкаха сар дод.

Хануз мешавад барои хандондани лаби гарибае ашк рехт.

Хануз мешавад ба гунчишкхо дона доду талабкор набуд.

Мешавад.

Хуб медонй, нозанинам.

Хубихо намурдаанд...


:متن نغز زير را دوستی فرستاده است

اگر چه صدای گوش خراش مگس هایی که بر گرد کثافت دنیا جمع شده اند گوشمان را پر می کند
اگر چه کسی برای عشق دیگر دل نمی سوزاند

و عشق را بازیچه ابلهان دیوانه می دانند

اگر چه رنگ ها تهی شده اند و خوبی ها راهی گورستان فراموشی اند
اگر چه شاید دیگر کسی برای بستن بند کفش دخترک یتیم به خود زحمت خم شدن ندهد
و بدون دستکش نمی توان به پسرک روزنامه فروش دست زد
و اگر چه انسان دیگر جز با حساب رسی به خود فرصت خوب بودن ندهد
اگر چه جهل و تعصب، ایمان و فریب
ذهن ها را از کار انداخته اند
و اگر چه خدا هم این روزها به بندگانش زور می گوید
اگر چه دروغ قلب ها را تسخیر کرده است
و برای صداقت باید بهانه ای داشت
و اگر چه می گویند که از این هم بد تر خواهد شد
اما ما هر دو می دانیم
خوب می دانیم
هنوز می شود
خنجر زهر آلود کینه را به جای پشت رفیق بر قلب سیاه نفرت کوفت
می شود نیمه شبی نان خود را به به قیمت لبخند محوی در چارچوبه ی صورت کثیف گدایی به او فروخت
و تا صبح گرسنگی خورد و خوش بود و خندید
هنوز هم می شود به چشمان غصه خیره شد، غم را به نظاره ایستاد و قهقه سر داد
هنوز می شود برای خنداندن لب غریبه ای اشک ریخت
هنوز می شود به گنجشک ها دانه داد و طلب کار نبود
می شود
خوب می دانی نازنینم
. . . خوبی ها نمرده اند