Rostam Re-Born

Дах сигор барои имшаб бас аст.
Бас!
Акнун фурсати нафас аст.

Ва ох на...
Нагу, ки интизори ман абас аст.

Хохад расид куфлшикане
Тахамтане
Харафкане...
(Чун кахтии «шер» аст, «хар» лоики шеър аст).

(Ханда).
Сарафканда
Ба мо меандешам
Ва ба худ
Ва ба бехудии худ, ки дар худй гарк аст
Бехуда аст.
Бехуда?
Нагу, ки боз механдам.
Нагу наозмуда.

Фарсоиш ситам мекунад,
Мафсалхои маро мешикофад
Ва тори нахифе мебофад,
ки руи он
нофамро биорамам
ва наандешам, ки нофи Заминам.

Дар хиркаи дарвеш гунудаам
Дар хиёл
Мачол нест
Фаротар аз ин биандешам.
Ёли шерона ба даври суратам мекашам
Ва гурзи рустамона ба дастони зариф
Хануз колам*
Норасида
Нопухта
Вале пур аз шуру исёни вахшй.

Фуру мекашам галаёнро
(Ки гуйи дуди калёнро)
Он девона исёнро
Ки мекушадам
Агар фуру накашам.
Ва дар интизори такрор менишинам.

Такрори лахзаи сарфарозй
Ки такрор нашуд
Вале орзуи он мукаррар аст.

Саропо табарам
Як табари харафкан
Маро ба суи хар рохе хаст?
Саропо сипарам.

Бигу ба он саропо хар
Ки Рустаме ин чост
Бигу, ки Золи Зар Рудобаро дубора дид
Ва Рустаме зоид
Бигу Рустаме дар рох аст
Ва аз хони нахуст дар гузар
Ва шаш хони дигар
Дар назар
Бигу, ки Рустам харгиз намурда буд.

Рустаме, ки дарвешона
Бо хиркаи як пес
Дунболи Бежан аст
Рустаме, ки ёр мечуяд
То рохи хирад бипуяд
Аз рох мерасад.

Ва ох...
Дах сигори ман бас нест
Фурсати нафас нест...
________________
*кол - хом

ده سيگار برای امشب بس است
بس!
اکنون فرصت نفس است.

و آه نه...
نگو که انتظار عبث است.

خواهد رسيد قفل شکنی
تهمتنی
خر افکنی...
(چون قحطی "شير" است، "خر لايق شعر است)

(خنده)
سرافکنده
به ما می انديشم
و به خود
و به بيخودی خود که در خودی غرق است
بيهوده است
بيهوده؟
نگو که باز می خندم
نگو نيازموده

فرسايش ستم می کند
مفصل های مرا می شکافد
و تار نحيفی می بافد
که روی آن
نافم را بيارمم
و نينديشم که ناف زمينم

در خرقه درويش غنوده ام
در خيال
مجال نيست
فراتر از اين بينديشم
يال شيرانه به دور صورتم می کشم
و گرز رستمانه به دستان ظريف
هنوز کالم
نارسيده
ناپخته
ولی پر از شور و عصيان وحشی

فرو می کشم غليان را
(که گويی دود قليان را)
آن ديوانه عصيان را
که می کشدم
اگر فرو نکشم و در انتظار تکرار می نشينم

تکرار سرفرازی
که تکرار نشد
ولی آرزوی آن مکرر است

سراپا تبرم
يک تبر خرافکن
مرا به سوی خر راهی هست؟
سراپا سپرم

بگو به آن سراپا خر
که رستمی اين جاست
بگو که زتا زر رودابه را دوباره ديد
و رستمی زائيد
بگو رستمی در راه است
و از خوان نخست در گذر
و شش خوان ديگر
در نظر
بگو که رستم هرگز نمرده بود

رستمی که درويشانه
به خرقه يک پيس
دنبال بيژن اشت
رستمی که يار می جويد
تا راه خرد بپويد
از راه می رسد

و آه...
ده سيگار من بس نيست
فرصت نفس نيست...